بیشتر خبرنگاران و مطبوعات خصوصا در استان آذربایجانشرقی به مرزبانان اصحاب قدرت و ثروت مبدل گشته اند.

حمید مظاهری راد، فعال ی

قلم توتم من است، توتم ماست،به قلم سوگند، به خون سیاهی که از حلقومش می‌چکد سوگند، به رشحه خونی که از زبانش می‌تراودسوگند، به ضجه‌های دردی که از سینه اش برمی‌آید سوگند. که توتم مقدسم را نمی‌فروشم،نمی‌کشم، گوشت و خونش را نمی‌خورم، به دست زورش تسلیم نمی‌کنم، به کیسه زرش نمی‌بخشم،به سرانگشت تزویرش نمی‌سپارم، دستم را قلم می‌کنم و قلمم را از دست نمی‌گذارم، چشم‌هایمرا کور می‌کنم، گوش‌هایم را کر می‌کنم، پاهایم را می‌شکنم، انگشتانم را بند بند می‌برم،سینه‌ام را می‌شکافم، قلبم را می‌کشم، حتی زبانم را می‌برم و لبم را می‌دوزم.‌اماقلمم را به بیگانه نمی‌فروشم.دکتر علی شریعتی

تاسیس واحدهای روابط عمومی، یکی از بدیهی ترینشیوه هایی است که از آن طریق سازمان ها، ارگان ها و نهادها به تقاضاهای نهادی برایمشروعیت اجتماعی واکنش نشان می دهند.مرزبانی عنوانی است که به فعالیت های پایشمحیطی از جمله انتقال اطلاعات مورد نیاز برای تصمیم گیران، داده می شود.مرزبان هاعمدتا با انتقال اطلاعات در سراسر مرزهای سازمان سر و کار دارند.کارشناسان روابطعمومی و مشاوران اقتصادی، نمونه ای از نقش های مرزبانی در سازمان های بزرگ هستند.

مهم ترین وظیفه خبرنگار دردنیای امروز بیان واقعیت و واقع نگاری است. او باید هر آنچه را که می بیند بیان کندو از بیان مطالب حاشیه ای که سبب انحراف می شود جلوگیری کند.اصلا رسالت خبرنگارثناگویی و تمجید از داشته ها نبوده و انعکاس اخبار و اطلاعات نقصان ها، معضلات،کاستی ها و انحرافات می باشد.

برخی از نشریات و سایتها وموسسات خبری به دلیل جلب‌نظر صاحبان قدرت و ثروت به مجیزگویی و رپورتاژ خبری آنها پرداختهو از بیان مطالبات به حق مردم و انتقال صدای جامعه خودداری می‌کنند؛ اغلب رسانههای یاد شده برای مطامع مادی و خوشایند تشنگان قدرت و ثروت ، چهره ی رسانه‌ها را درانظار عمومی خدشه دار کرده و اعتماد مردم را نسبت به آنها کاهش می‌دهند.

چرا در تبریز وقتی آن همهپل، زیرگذر و ابنیه، با هزینه های گزاف ساخته شده و اموال، اوراق و سهام شهرداری واگذارشده و حیف و میل گردید شاهد حضور یک یاشار سلطانی در میان اصحاب مطبوعات نبودیم.

استخدام و بکارگیریخبرنگاران که بعضا از حامیان اعضای شوراهای شهر در ادوار مختلف بوده اند درشهرداری ها، مسئله و مشکل عمده ای بوده که متاسفانه ناظران، بازرسان و نخبگانازتوجه بدان غافل بوده اند.شوربختانه بسیاری از رسانه ها برای جلوه گری و ستایشمدیران ناکارآمد مبالغ فراوانی پول دریافت می دارند و قلم خویش را می فروشند.

البته که در این مقال رویسخنِ ما با معدود خبرنگاران، جراید و مطبوعاتِ حق طلب و عدالت محور نبوده و ایناندک رسانه ها به وقت مقتضی به خوبی از عهده ی مسئولیت خطیر خود برآمده و متعهدانهدر پی کشف واقعیت ها و حقایق بوده اند.آنانی که از منافع زودگذر دنیوی گذر نموده وهمیشه در کنار مردم و صدای رسای آنان بوده اند.

چرا خبرنگاران ما، همچونبسیاری از نمایندگان مجلس به عوض آن که در جهت رفاه، آسایش و دفاع از حقوق شهروندیبجگند، به عواملی برای بقا، مشروعیت بخشی و تامین منابع صاحبان قدرت و ثروت مبدلگشته اند؟

واژه ها، کلمات، جملات ودر کل انتزاعی سازی نظری آیا برای پنهان کردن نیات سلطه جویانه به کار می رود و یازبان برای ساختن واقعیت و ایجاد هویت در آن واقعیت، کاربرد دارد؟ چرا اهالیباصطلاح قلم شاغل در برخی از مطبوعات از تلاش های مردمان به حاشیه رانده شده، برایتعریف مجدد هویت خاص خود که دیگران آن را شکل داده اند، حمایت نمی کنند.

متاسفانه در بسیاری از استانها در دولتِ حاضر و دولت های گذشته، استانداری ها، ادارت کل و صاحبان کمپانی های بزرگبرای بهره جویی از مهارتِ غلوّ و وارونه جلوه دادن واقعیت ها از خبرنگاران و حتی خبرنگارانصدا و سیما بهره می جویند و مسئولیت روابط عمومی نهادها را بر عهده ی خبرنگارانی قرارداده اند که مسئولیت پرسش گری و مطالبه گری مردم را، از صاحبان قدرت و ثروت بر عهدهدارند.

کوتاه سخن آنکه بیشتر خبرنگارانو مطبوعات استان آذربایجانشرقی به عوامل و واحدهای روابط عمومی اصحاب قدرت و ثروت مبدلگشته اند و این معضل در بلندمدت عواقب و مشکلات فراوانی را در محدودتر نمودن دایرهی قدرت و اعطای اختیارات خاص به افراد ویژه کمک خواهد نمود و بایستی صاحب نظران ودلسوزان برای برون رفت از این بحران، چاره اندیشی نمایند.

بیشتر خبرنگاران و مطبوعات خصوصا در استان آذربایجانشرقی به مرزبانان اصحاب قدرت و ثروت مبدل گشته اند.

همه چیز از پوستر چسبانی شروع شد(ویرانگری).

ادعای انقلابی گری دروغ و یا واقعیت(حرمت واژه ها را نگه داریم).